Podobno zaproszenie do "przedpremierowego" pokazu filmu National Geografic z serii "Katastrofy w przestworzach" o katastrofie smoleńskiej dostali "wybrani". Z tzw. "poważnych mediów". Dzięki temu gazeta.pl może się od wczoraj podniecać tym, że "obcokrajowcy podzielają jej punkt widzenia na katastrofę". A to przecież bardzo ważne żeby obcokrajowcy podzielali. Obcokrajowcy mają nad naszymi emocjami ogromną władzę. Mogą nas np. chalić. Albo nie. a jeśli uznają, że ktoś ma lub nie ma racji, to cóż nam pozostaje oprócz pochylenia głowy i pokornego przyjęcia ich opinii?
Z relacji tych którzy na pokaz zostali zaproszeni wiemy już, że film nie dopuszcza alternatywnych wobec Anodinowo-Millerowej wersji wydarzeń. Można zrozumieć przedstawcieli krajów o ugruntowanej demokracji, że mają zaufanie do oficjalnych wersji popartych "autorytetem" państwa, a nawet dwóch państw. Tym bardziej, że zdania odrębne docierają do nich zapewne za pośrednictwem filtra mediów mainstreamowych. Co jednak wcale nie sprawia, że wersja "prawdy" Anodiny i Millera staje się przez to bardziej prawdziwa.
Ogólnie sprawa jest tylko o tyle bolesna, że po raz kolejny, tym razem niestety dość głośno, zostaną powtórzone tezy, które są podtrzymywane wbrew zgłaszanym obiekcjom. Wbrew relacjom świadków, wbrew doświadczeniom rodzin ofiar, wbrew badaniom wykazującym obecność materiałów wybuchowych itd. itp. Dlatego ja tego czegoś oglądał nie będę. Już wiem, że niczego odkrywczego nie usłyszę a tylko bym się zdenerwował (fejsbukowców zapraszam do wzięcia udziału w wydarzeniu "nie będę oglądał "kłamstw w przestworzach" National Geografic")
